a

İnsan Hakları Evrensel Beyannamesi

İnsan Hakları Evrensel Beyannamesi İnsan Hakları Evrensel Beyannamesi (İHEB) , insan hakları tarihinde bir dönüm noktasıdır

 Dünyanın tüm bölgelerinden farklı yasal ve kültürel geçmişe sahip temsilciler tarafından hazırlanan Deklarasyon, 10 Aralık 1948’de Paris’te Birleşmiş Milletler Genel Kurulu tarafından ( Genel Kurul kararı 217 A ) tüm halklar ve herkes için ortak bir başarı standardı olarak ilan edildi. uluslar. İlk kez evrensel olarak korunması gereken temel insan haklarını ortaya koyuyor ve 500’den fazla dile çevrildi.. İHEB’nin, bugün küresel ve bölgesel düzeylerde kalıcı olarak uygulanan yetmişten fazla insan hakları sözleşmesinin kabulüne ilham verdiği ve bunun yolunu açtığı geniş çapta kabul edilmektedir (hepsinin başlangıç kısmında buna atıflar vardır). önsöz İnsanlık ailesinin tüm üyelerinin doğasında bulunan haysiyetin ve eşit ve devredilemez haklarının tanınmasının dünyada özgürlük, adalet ve barışın temeli olduğunu göz önünde bulundurarak, İnsan haklarının hiçe sayılması ve hor görülmesi, insanlık vicdanını çileden çıkaran barbarca eylemlerle sonuçlanmış ve insanların söz ve inanç özgürlüğüne sahip olacağı, korku ve yoksulluktan kurtulacağı bir dünyanın gelişi en büyük özlem olarak ilan edilmişken. sıradan insanların, Zorbalık ve zulme karşı insanın son çare olarak isyana başvurmak zorunda bırakılmaması için insan haklarının hukuk devleti tarafından korunmasının zaruri olduğundan, Uluslar arasında dostane ilişkilerin geliştirilmesini teşvik etmenin gerekli olduğunu göz önünde bulundurarak, Birleşmiş Milletler halkları, Şart’ta temel insan haklarına, insan kişiliğinin haysiyetine ve değerine ve kadın ve erkeklerin eşit haklarına olan inançlarını yeniden teyit etmiş ve Türkiye’de sosyal ilerlemeyi ve daha iyi yaşam standartlarını teşvik etmeye kararlı olmuşlardır. daha büyük özgürlük, Üye Devletlerin, Birleşmiş Milletler ile işbirliği içinde, insan haklarına ve temel özgürlüklere evrensel saygı gösterilmesini ve bunlara uyulmasını sağlamayı taahhüt ettiklerini göz önünde bulundurarak, Bu hak ve özgürlüklere ilişkin ortak bir anlayışa sahip olunması, bu taahhüdün tam olarak gerçekleştirilmesi için büyük önem taşıdığından, Şimdi, bu nedenle, Genel Kurul, Bu İnsan Hakları Evrensel Beyannamesi’ni, toplumun her bireyinin ve her organının, bu Bildirge’yi sürekli akılda tutarak, öğretim ve eğitim yoluyla bu insanlara saygıyı geliştirmek için çaba göstermesi amacıyla, tüm halklar ve tüm uluslar için ortak bir başarı standardı olarak ilan eder. hakları ve özgürlükleri ve hem Üye Devletlerin kendi halkları arasında hem de yetki alanları altındaki toprakların halkları arasında evrensel ve etkili bir şekilde tanınmalarını ve gözetilmelerini sağlamak için ulusal ve uluslararası ilerici önlemlerle. Madde 1 Tüm insanlar özgür, onur ve haklar bakımından eşit doğarlar. Akıl ve vicdan sahibidirler ve birbirlerine karşı kardeşçe hareket etmelidirler. makale 2 Herkes, ırk, renk, cinsiyet, dil, din, siyasi veya diğer görüşler, ulusal veya sosyal köken, mülkiyet, doğuş veya diğer herhangi bir ayrım gözetmeksizin bu Bildirge’de belirtilen tüm hak ve özgürlüklerden yararlanabilir. Ayrıca, ister bağımsız, ister tröst, kendi kendini yönetememe veya diğer herhangi bir egemenlik sınırlaması altında olsun, bir kişinin ait olduğu ülke veya bölgenin siyasi, yargısal veya uluslararası statüsü temelinde hiçbir ayrım yapılmayacaktır. Madde 3 Herkesin yaşama, özgürlük ve kişi güvenliği hakkı vardır. Madde 4 Hiç kimse köle veya köle olarak tutulamaz; kölelik ve köle ticareti her türlü şekliyle yasaklanacaktır. Madde 5 Hiç kimse işkenceye veya zalimane, insanlık dışı veya aşağılayıcı muamele veya cezaya tabi tutulamaz. Madde 6 Herkes, nerede olursa olsun, yasa önünde bir kişi olarak tanınma hakkına sahiptir. Madde 7 Herkes yasa önünde eşittir ve herhangi bir ayrım gözetilmeksizin yasa tarafından eşit korunma hakkına sahiptir.

Herkes, bu Bildirge’yi ihlal eden her türlü ayrımcılığa ve bu tür ayrımcılığa yönelik her türlü tahrike karşı eşit korunma hakkına sahiptir. Madde 8 Herkes, kendisine anayasa veya kanunla tanınan temel hakları ihlal eden eylemlere karşı yetkili ulusal mahkemeler tarafından etkili bir hukuk yoluna başvurma hakkına sahiptir. Madde 9 Hiç kimse keyfi olarak tutuklanamaz, tutuklanamaz veya sürgüne gönderilemez. Madde 10 Herkes, haklarının ve yükümlülüklerinin belirlenmesinde ve kendisine karşı herhangi bir suç isnadının belirlenmesinde, bağımsız ve tarafsız bir mahkeme tarafından adil ve kamuya açık olarak tam bir eşitlikle yargılanma hakkına sahiptir. Madde 11 Bir suçla itham edilen herkesin, savunması için gerekli tüm güvencelere sahip olduğu açık bir yargılamada yasaya göre suçluluğu kanıtlanana kadar masum sayılma hakkı vardır. Hiç kimse, işlendiği sırada ulusal veya uluslararası hukuka göre suç teşkil etmeyen herhangi bir fiil veya ihmalden dolayı suçlu tutulamaz. Ayrıca, suçun işlendiği tarihte uygulanmakta olan cezadan daha ağır bir ceza verilemez. Madde 12 Hiç kimsenin özel hayatına, ailesine, konutuna veya haberleşmesine keyfi olarak karışılamaz, şeref ve adına saldırılamaz. Herkesin bu tür müdahale veya saldırılara karşı hukuk tarafından korunma hakkı vardır. Madde 13 Herkes, her devletin sınırları içinde serbest dolaşım ve ikamet hakkına sahiptir. Herkesin kendi ülkesi dahil herhangi bir ülkeyi terk etme ve ülkesine geri dönme hakkı vardır.

Madde 14 Herkesin zulümden başka ülkelerde sığınma talep etme ve bu haklardan yararlanma hakkı vardır. Bu hak, gerçekten siyasi olmayan suçlardan veya Birleşmiş Milletlerin amaç ve ilkelerine aykırı fiillerden kaynaklanan kovuşturmalarda ileri sürülemez. Madde 15 Herkesin vatandaşlık hakkı vardır. Hiç kimse keyfi olarak vatandaşlığından çıkarılamaz ve vatandaşlığını değiştirme hakkından mahrum bırakılamaz. Madde 16 Reşit erkek ve kadınlar, ırk, milliyet veya din bakımından herhangi bir sınırlama olmaksızın evlenme ve aile kurma hakkına sahiptir. Evlilikte, evlilik sırasında ve evliliğin sona ermesinde eşit haklara sahiptirler. Evlilik, ancak müstakbel eşlerin özgür ve tam rızaları ile akdedilir. Aile, toplumun doğal ve temel birimidir ve toplum ve Devlet tarafından korunma hakkına sahiptir. Madde 17 Herkesin tek başına veya başkalarıyla birlikte mülk sahibi olma hakkı vardır. Hiç kimse keyfi olarak mülkiyetinden yoksun bırakılamaz. Madde 18 Herkesin düşünce, vicdan ve din özgürlüğüne hakkı vardır; bu hak, dinini veya inancını değiştirme hürriyetini ve dinini veya kanaatini tek başına veya topluca, açık veya özel surette öğretim, uygulama, ibadet ve ayinlerle izhar etme hürriyetini içerir.

Madde 19 Herkesin düşünce ve ifade özgürlüğü hakkı vardır; bu hak, müdahale olmaksızın fikir sahibi olma ve herhangi bir medya aracılığıyla ve sınırlara bakılmaksızın bilgi ve fikirleri arama, alma ve yayma özgürlüğünü içerir. Madde 20 Herkes barışçıl toplanma ve dernek kurma özgürlüğüne sahiptir. Hiç kimse bir derneğe üye olmaya zorlanamaz. Madde 21 Herkes, doğrudan doğruya veya serbestçe seçilmiş temsilciler aracılığıyla ülkesinin yönetimine katılma hakkına sahiptir. Herkes kendi ülkesindeki kamu hizmetlerinden eşit yararlanma hakkına sahiptir. Halkın iradesi, hükümet otoritesinin temeli olacaktır; bu irade, genel ve eşit oyla yapılacak ve gizli oyla veya eşdeğer serbest oylama usulleriyle yapılacak periyodik ve gerçek seçimlerde ifade edilecektir. Madde 22 Herkesin, toplumun bir üyesi olarak, sosyal güvenlik hakkı vardır ve ulusal çaba ve uluslararası işbirliği yoluyla ve her Devletin teşkilatına ve kaynaklarına uygun olarak, toplum için vazgeçilmez olan ekonomik, sosyal ve kültürel haklardan yararlanma hakkına sahiptir. onuru ve kişiliğinin özgür gelişimi.

Madde 23 Herkesin çalışma, işini özgürce seçme, adil ve elverişli çalışma koşulları ve işsizliğe karşı korunma hakkı vardır. Herkes, hiçbir ayrım gözetilmeksizin, eşit işe eşit ücret alma hakkına sahiptir. Çalışan herkes, kendisi ve ailesi için insan onuruna yaraşır bir yaşam sağlayan ve gerekirse diğer sosyal koruma araçlarıyla tamamlanan adil ve uygun bir ücret alma hakkına sahiptir. Herkesin çıkarlarını korumak için sendika kurma ve sendikalara üye olma hakkı vardır. Madde 24 Herkesin, çalışma saatlerinin makul ölçüde sınırlandırılması ve ücretli periyodik tatiller de dahil olmak üzere, dinlenme ve eğlenme hakkı vardır. Madde 25 Herkes, kendisinin ve ailesinin sağlık ve esenliği için beslenme, giyim, barınma ve tıbbi bakım ve gerekli sosyal hizmetler dahil olmak üzere yeterli bir yaşam standardına ve işsizlik, hastalık durumunda güvenlik hakkına sahiptir. , engellilik, dulluk, yaşlılık veya kontrolü dışındaki koşullarda geçim sıkıntısı. Annelik ve çocukluk, özel bakım ve yardım alma hakkına sahiptir. Evlilik içi veya evlilik dışı doğan tüm çocuklar aynı sosyal korumadan yararlanır.

Madde 26 Herkesin eğitim hakkı vardır. Eğitim, en azından ilk ve temel aşamalarda parasız olacaktır. İlköğretim zorunlu olacaktır. Teknik ve mesleki eğitim genel olarak sağlanmalı ve yüksek öğretim liyakat esasına göre herkes tarafından eşit olarak erişilebilir olmalıdır. Eğitim, insan kişiliğinin tam gelişimine ve insan haklarına ve temel özgürlüklere saygının güçlendirilmesine yönelik olmalıdır. Tüm uluslar, ırk veya din grupları arasında anlayış, hoşgörü ve dostluğu teşvik edecek ve Birleşmiş Milletlerin barışın korunmasına yönelik faaliyetlerini ilerletecektir. Ana-baba, çocuklarına verilecek eğitimin türünü seçme konusunda öncelikli hakka sahiptir. Madde 27 Herkesin toplumun kültürel yaşamına özgürce katılma, güzel sanatlardan yararlanma ve bilimsel gelişmeye ve bunun yararlarına ortak olma hakkı vardır. Herkesin, yaratıcısı olduğu her türlü bilim, edebiyat ve sanat ürünlerinden doğan manevi ve maddi çıkarlarının korunmasına hakkı vardır. Madde 28 Herkesin, bu Bildirge’de belirtilen hak ve özgürlüklerin tam anlamıyla gerçekleştirilebileceği bir toplumsal ve uluslararası düzene hakkı vardır.

Madde 29 Herkesin, kişiliğinin özgür ve tam gelişiminin mümkün olduğu topluluğa karşı görevleri vardır. Herkes, hak ve özgürlüklerinin kullanılmasında, yalnızca başkalarının hak ve özgürlüklerinin gereğince tanınmasını ve bunlara saygı gösterilmesini sağlamak ve ahlakın, kamu düzeninin adil gereklerini karşılamak amacıyla, ancak kanunla belirlenen sınırlamalara tabi tutulabilir. ve demokratik bir toplumda genel refah. Bu hak ve özgürlükler hiçbir şekilde Birleşmiş Milletlerin amaç ve ilkelerine aykırı olarak kullanılamaz. Madde 30 Bu Bildirge’deki hiçbir şey, herhangi bir Devlet, grup veya kişiye herhangi bir faaliyette bulunma veya burada belirtilen hak ve özgürlüklerden herhangi birini yok etmeyi amaçlayan herhangi bir eylemde bulunma hakkı verecek şekilde yorumlanamaz.

https://www.halkgazetesi.net/haber/insan-haklari-evrensel-beyannamesi-1101.html

0 0 0 0 1 0
YORUMLAR

s

En az 10 karakter gerekli

Sıradaki haber:

KOMEK ve ASEM Kursiyerlerine KADES Eğitimi Veriliyor

HIZLI YORUM YAP

0 0 0 0 1 0